Անսովոր հոտերը, որոնք մարդը սկսում է զգալ, կարող են լինել ուռուցքի ախտանիշ, aif.ru-ին ասել է ուռուցքաբան Եվգենի Չերեմուշկինը։

Այսպես է մասնագետը մեկնաբանել Մեծ Բրիտանիայում տեղի ունեցած մի դեպք, երբ տղամարդուն հանկարծակի, առանց որևէ պատճառի, սկսել է հետապնդել կարամելի հոտը։ Արդյունքում, որոշ ժամանակ անց, զննման ժամանակ, նրա մոտ ախտորոշվել է IV փուլի գլիոբլաստոմա՝ ուղեղի քաղցկեղի ամենաագրեսիվ ձևը։

«Հոտի ի հայտ գալը ախտանիշ է, որը ցույց է տալիս, որ մարդը պետք է անցնի ուղեղի, քթի ընկալիչ ապարատի զննում, սա բոլորը մեկ համակարգ է, իսկ բժշկի համար՝ այս դեպքում՝ հենակետ», - ասել է Չերեմուշկինը։

Միևնույն ժամանակ, նշել է ուռուցքաբանը, ախտանիշը պարտադիր չէ, որ լինի կարամելի հոտը, ինչպես բրիտանացի տղամարդու դեպքում։

«Այն փաստը, որ դա կարամել է, պարզապես այն է, որ այս մարդը, այսպես ասած, ակտիվացրել է մի ուղի, որը կապված է այս կոնկրետ համի հիշողության հետ, այսինքն՝ դա պատահականություն է։ Մեկ այլ մարդ կարող է զգալ երշիկի հոտը, երրորդը՝ խոտի։ Այսինքն՝ ինչ ուզում եք։ Կոնկրետություն չկա, դա պարզապես ընդհանուր օրինաչափություն է։ Ցանկացած տարօրինակ հոտ կարող է լինել հիվանդության ախտանիշ», - նշել է Չերյոմուշկինը։

Ուռուցքի ախտանիշներ կարող են լինել նաև լսողական հալյուցինացիաներ, տեսողության, հիշողության և տարածության մեջ կողմնորոշման հետ կապված խնդիրներ։

«Այսինքն՝ կախված նրանից, թե որտեղ է ուռուցքը աճում, ինչպես է այն տարածվում... Այս դեպքում գլխին վերաբերող ամեն ինչ լսողությունն է, տեսողությունը և այլն», - ասել է Չերյոմուշկինը։

Նա նաև հավելել է, որ հազալիս, կղանքի կամ քթից արյան ինքնաբուխ հայտնվելը կարող է լինել շնչառական, մարսողական և միզուղիների վնասման նշան։

Բժիշկը խորհուրդ է տվել, որ հիվանդության առաջին կասկածի դեպքում անհրաժեշտ է այցելել մասնագետի, քանի որ ուռուցքաբանության վաղ փուլերում հայտնաբերումը մի քանի անգամ մեծացնում է վերականգնման հնարավորությունները, և բուժումն ինքնին տեղի է ունենում առանց մեծ անհարմարության։

«Վաղ հիվանդությունը հայտնաբերվում է բժիշկներին ակտիվ այցելությունների, կանխարգելիչ հետազոտությունների ժամանակ։ Հատկապես կարևոր է դա անել նրանց համար, ովքեր գտնվում են ռիսկի խմբում, որտեղ մարդիկ կարող են հայտնվել իրենց կենսակերպի, մասնագիտության կամ ժառանգականության պատճառով», - եզրափակել է Չերեմուշկինը։