Այսօր առավոտյան Նիկոլ Փաշինյանն իր հերթական գրառումն է արել, և, որքան էլ զարմանալի է, որևէ հայհոյանք, ատելության խոսք կամ հստակ թիրախավորում չկար հրապարակման մեջ։ Ավելին, վերջին մեկ ամսում հայհոյախառն տասնյակ գրառումներով ո՛չ միայն հայ հասարակության, այլ նաև միջազգային մամուլում աչքի ընկած Կառավարության ղեկավարը կոչ է արել` նշելով, որ առաջարկում է հանրային կոնսենսուս ձեռք բերել, որ մի «իքս» ամսաթվից հանրային-քաղաքական-հրապարակային դաշտում հայհոյախոսությունը և հիբրիդային թիրախավորումը դադարեցվի, և անցում կատարվի բացառապես քաղաքակիրթ և հարգալից բանավեճի, ինչպես նաև միայն ստուգված փաստերի վրա հիմնվելու տրամաբանությանը։
Վերջին շրջանում այդքան ոչ ադեկվատ, տրամաբանությունից ու բարոյական նորմերից դուրս հրապարակումներից հետո նման առաջարկ անելը, ինչ խոսք, զարմանալի է, հատկապես այն դեպքում, երբ քաղաքական դիսկուրսը հենց ինքն ու իր թիմն են հասցրել շրիշակի մակարդակի, մի բան էլ՝ ներքև։ Վնգստացող դատավորներից մինչև «բորդյուր լիզող» ընդդիմադիրներ, «համբալներից» մինչև «պոռնկաբարո» սրբազաններ, և սա ամենը չէ։ ՔՊ-ականներն անգամ ամենաբարձր ամբիոններից, երևի թե Փաշինյանի՝ երկրորդ և երրորդ նախագահներին «շինելու» խոստումից ոգևորված, իրենց քննադատողների «լավն» են հիշել այս շրջանում։
Դեպքերը շատ-շատ են, այդքանը չթվարկելով՝ փորձենք հասկանալ, թե ինչ մոծակ է կծել Փաշինյանին, որ նա որոշել է այսուհետ քաղաքակիրթ ու հարգալից բանավեճի մեջ մտնել, առանց հիմքի մարդկանց որևէ բանում չմեղադրել։ Հարցի պատասխանը ստանալու համար մեկ անգամ էլ ստուգեցինք Փաշինյանի էջը, և պարզվեց, որ Փաշինյանին «կծած մոծակի» անունը Մարկ Ցուկերբերգ է։ Այո՛, այն, ինչ որևէ մեկին չէր հաջողվի, Ցուկերբերգին հաջողվեց․ «Ֆեյսբուքը» սկսել է բլոքել Փաշինյանի հայհոյախառն գրառումները, ինչն էլ նրան ստիպել է կոչով հանդես գալ, թե պետք է դադարեցնել հիբրիդային թիրախավորումը։
Նշենք, որ եկեղեցականների, Վեհափառ հոր վերաբերյալ Փաշինյանի մի քանի գրառումներ արդեն իսկ փակել է «Ֆեյսբուքը»։ Իսկ այս սոցիալական էջը հասարակության տրամադրությունները շոշափելու լավագույն գործիքներից է Փաշինյանի ձեռքում։ Նա բավականին ակտիվ ստուգում է, թե քանի լայք ունեն իր գրառումները, ավելին, ժամանակին նա պատասխանում էր քաղաքացիների միայն այն հարցերին, որոնք շատ լայք էին հավաքում։ Ուստի նրա՝ այլևս չհայհոյելու քաղաքականությունը, ամենայն հավանականությամբ, հենց դրանից է գալիս։
Իսկ եթե մենք սխալվում ենք, և Փաշինյանն իրոք ուզում է ապաշխարել (ինչին գրեթե ոչ ոք իրականում չի հավատում), ապա նա առնվազն վերջին շրջանի իր գրառումների համար պետք է նա՛խ ներողություն խնդրի բոլոր այն մարդկանցից, որոնց հասցեին ոչ կոռեկտ է արտահայտվել, ապա պետք է իր թիմակիցներին կոչ անի հետևել իր քայլին։ Այդ դեպքում առնվազն ՔՊ-ական պատգամավորներ Արթուր Հովհաննիսյանից, Հայկ Կոնջորյանից, Վահագն Ալեքսանյանից, Արսեն Թորոսյանից, վերջին շրջանում անհասկանալի ոգևորություն ապրող Հասմիկ Հակոբյանից և մյուսներից հանրությունը պետք է լսի «ներողություն» բառը, քանի որ մեկ անգամ չէ, որ ԱԺ ամբիոնից նրանք հայհոյախառն արտահայություններ են հնչեցրել։
Բացի այդ, այս պատգամավորներից շատերը պիտի նաև հրապարակային ներողություն խնդրեն այն մարդկանցից, որոնց զրպարտել են, և դա անգամ դատարանի վճռով է հաստատվել։ Նման դեպքերը ևս բավականին շատ են։
Նարե Գնունի