Մնացական Մարտիրոսյանն ընտրվել է կոռուպցիոն հանցագործությունների քննություն իրականացնող դատավոր: Նման որոշում երեկ կայացրել է ԲԴԽ-ն:

Այս որոշումն, անկասկած, քաղաքական է ու կայացվել է Նիկոլ Փաշինյանի մակարդակով ու, ըստ էության, նշանակում է՝ 2018-ի հեղափոխության չեղարկում:

Ընդ որում, ռեգրեսիվ շրջադարջը մի քանի դրսևորում ունի:

Մնացական Մարտիրոսյանը դատական համակարգի այն ներկայացուցիչներից է, որն իր անձով մարմնավորում է հին համակարգը: Նման դատավորները պետք է անմիջապես պաշտոնանկ արվեին, եթե, իհարկե, 2018-ին տեղի ունեցածը հեղափոխություն էր:

Բայց Մարտիրոսյանը մնաց ու, ինչպես նախկինում, հիմա էլ սկսեց այսօրվա «քաղաքականներին» դատել: Երեկ նա դա անում էր նախկին նախագահների, այսօր՝ Փաշինյանի ցուցումով:

Ի դեպ, նախահեղափոխական Փաշինյանին նույնպես Մարտիրոսյանն է դատել ու գոնե ենթադրում էինք, որ տխրահռչակ այս դատավորը «մեղքերն» է քավում Փաշինյանի առաջ՝ հիմա էլ դատելով նրա հակառակորդներին:

Բայց պարզվեց՝ Մարտիրոսյանի «առաքելությունն» անսպառ է:

Հիմա էլ նա՝ դատական համակարգի այս «հրեշտակը» պետք է դատի նախկին «կոռումպացվածներին»:

Դե, սա արդեն ծաղր է. կամ Մարտիրոսյանը «հրեշտակ» է դարձել՝ լուրջ ընդունելով Փաշինյանի՝ իրեն Հիսուսի հետ համեմատող հայտարարությունները, կամ էլ՝ երկրում չկա կոռուպցիայի դեմ պայքար:

Հակված ենք երկրորդ տարբերակին:

Մարտիրոսյանը գործիք է դառնալու Փաշինյանի ձեռքին, բայց ոչ թե կոռուպցիայի դեմ պայքարում, այլ սեփականության վերաբաժանման գործընթացում:

Բայց այս պատմության մեջ մի քանի «փուչիկներ» էլ պայթեցին:

Օրինակ, ԲԴԽ-ի «անկախ» կամ դա նախագահ Կարեն Անդրեասյանի՝ «Ռոբին Հուդ» լինելու մասին:

Որպես կանոն, հեղափոխությունը խժռում է իր զավակներին: Մեր մոտ հակառակն է՝ զավակներն են խժռում հեղափոխությունը:

Բայց արդար կլինի, որ Մնացական Մարտիրոսյանը հաջորդ իշխանության ժամանակ էլ դատավոր մնա ու մի անգամ էլ դատի Փաշինյանին:

Վահրամ Բագրատյան